15:00-17:30
Warsztat, Ola Migalska
ARTzona Ośrodka Kultury Norwida, osiedle Górali 4, Mała sala
Celem warsztatu będzie zaprezentowanie i wspólne przetestowanie metody superwizji koleżeńskiej, czyli sposobu na grupowe wspierania się osób pracujących razem lub mających podobne doświadczenia. Taka metoda pracy grupowej pozwala w ustrukturyzowany sposób poszukać rozwiązań w sytuacjach, w których trudno nam sobie poradzić i wyjść poza własną perspektywę. Bazuje na podobieństwie doświadczeń i problemów, z jakimi stykają się osoby pracujące w tym samym lub podobnym środowisku i pozwala na podzielenie się różnymi punktami widzenia. Najpierw przyjrzymy się różnym sytuacjom, które wywołują dyskomfort w pracy animatorki lub animatora kultury – takim, w których nie jesteśmy zadowolone lub zadowoleni z reakcji, jaką na dany moment byliśmy lub byłyśmy w stanie podjąć. Następnie w ustrukturyzowany sposób zajmiemy się wybranymi kejsami (przykładami).
Będziemy pracować poprzez ustrukturyzowaną dyskusję grupową, a częściowo także indywidualnie i w małych grupach.
Do udziału zaproszone są osoby, które mają gotowość podzielić się swoimi doświadczeniami wyzwań związanych z pracą animatora lub animatorki kultury i chciałyby lub chcieliby poznać metody grupowego, koleżeńskiego wspierania się, wspólnie poszukując rozwiązań.
Nie będziemy pracować ruchowo, nie ma żadnych wskazań związanych ze strojem, przydatne będą przybory do pisania i notowania.
Osoby uczestniczące zostaną zaproszone do przypomnienia sobie i wniesienia sytuacji, które były dla nich wyzwaniem w pracy (komunikacyjnym, związanym z przekroczeniem granic, trudnością w podjęciu decyzji, trudnym zachowaniem innej osoby, kiedy nie wiadomo było jak zareagować i tym podobne).
- Informacje o sensoryczności
Warsztat będzie oparty na rozmowach i różnych formach dyskusji, nie będzie intensywnie oddziaływał na zmysły.
Warsztat z superwizji koleżeńskiej uczy animatorów i animatorki kultury, jak wspólnie analizować trudne sytuacje i szukać rozwiązań poprzez wymianę doświadczeń w grupie. Metoda ta, oparta na dzieleniu się perspektywami i poszukiwaniu wsparcia, bezpośrednio wzmacnia kluczowe kompetencje i zdolności animatorów i animatorek, co jest celem ścieżki „Kompetencje i adaptacje" w kontekście dynamicznych wyzwań współczesnej animacji kultury.